باید منتظر شد و دید که کودک در چه سنی بر سخن گفتن با زبان مادری خود مسلط می‌شود. در مورد این سن نمی‌توان اظهار نظری قطعی داشت. برخی از کودکان زودتر و برخی دیرتر به زبان مادری خود مسلط می‌شوند. اما به طور کلی کودکان بین سنین ۳ تا ۵ سالگی دایره‌ی لغات مناسبی از زبان مادری خود پیدا می‌کنند و قادر هستند تا به‌خوبی با آن زبان صحبت کنند. این زمان درست زمانی است که والدین باید به فکر آموزش زبان دوم به کودک خود باشند.
پس می‌توان نتیجه گرفت که زمان تسلط بر زبان مادری بهترین سن برای آموزش زبان دوم به کودکان است.

از سوی دیگر این مسئله مطرح است که بهتر است تا پیش از ۱۰ سالگی، آموزش زبان دوم به کودکان آغاز شود. چرا که پس از این سن، توانایی یادگیری زبان در کودک به‌تدریج رو به کاهش می‌رود و از سوی دیگر کودک با درگیر شدن با دروس مدرسه و دیگر موانع زودگذر از کودکی به سمت نوجوانی ، زمان کمتری برای یادگیری زبان دوم خواهد داشت.

 
پیشرفت در زبان دوم همزمان با تکامل حنجره

گفتیم که برخی از متخصصان بر این باور هستند که بهترین سن برای آموزش زبان دوم به کودکان، زمان تسلط به زبان مادری، یعنی حدود ۵ سالگی است. این متخصصان ابراز می‌دارند که از آن‌جا که در این سنین حنجره‌ی کودک نیز رو به تکامل است، بنابراین او به‌تدریج در ادای صحیح واژگان زبان دوم پیشرفت خواهد کرد و از این بُعد نوعی برتری دارد.

بهترین سن برای برای آموزش زبان دوم به کودکان
اتفاق نظر قطعی وجود ندارد!

باید توجه داشت که برای اظهار نظر دقیق و قطعی در این خصوص لازم است تا به منابع معتبر پزشکی رجوع شود. برخی از تحقیقات این فرضیه را که کودکان در سنین پایین‌تر توانایی یادگیری بهتری دارند را به چالش کشیده‌اند و بر اساس تحقیقات خود آن را کاملاً رد نموده‌اند. بر اساس نظر این محققان میان کودکان و بزرگسالان از نظر توانایی و قدرت یادگیری زبان دوم تفاوتی وجود ندارد. از سوی دیگر برخی از دانشمندان بر این باور هستند که آغاز یادگیری زبان در کودکان باید همزمان با زبان مادری او صورت گیرد نه پس از تکمیل آن. این‌که بهترین سن برای آموزش زبان به کودکان سن دو سالگی است، تا همین چند سال پیش نه تنها در کشور ما، بلکه در اذهان بسیاری از مردم دیگر جوامع نقش بسته بود.

علاوه بر این در کنار تمامی این موارد استعداد، توانایی، علاقه و خواست کودک نیز بایستی مورد توجه قرار گیرد. نمی‌توان کودک را به اجبار وادار به انجام کاری کرد که علاقه‌ای به آن نشان نمی‌دهد. البته مسلماً این سخن به معنای گذر از تربیت کودک نیست.

در نهایت پیشنهاد ما این است که پس از تسلط کودک بر زبان مادری، آموزش زبان دوم به کودک را آغاز نموده و با توجه به بازخوردهای بعدی، تصمیمات جدید در مورد ادامه دادن یا ادامه ندادن آموزش و دیگر موارد مرتبط اخذ گردد.